Dwa Serca Jak Pociągi Dwa

Złe wspomnienia mam bardzo nieliczne
Ale w szkole wciąż był zmorą mą
Pewien typ zadań arytmetycznych
Z nimi zawsze najgorzej mi szło

Czuję jak w palce mnie parzy kreda
Słyszę jak jakiś głos szepce mi
Że przenigdy rozwiązać się nie da
To zadanie a treść jego brzmi

Ruszają wraz pociągi dwa
Z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B
I mam określić gdzie spotkają się

Ich prędkość znam odległość znam
I zimny pot na czole mam
Gdy wspomnę miasta A i B
I profesora oko złe

I nie wiecie panowie i panie
I nawet wam to nie przemknie przez myśl
Że to szkolne niewinne zadanie
Ciągle mnie prześladuje i dziś

Odkąd pan pewien przeszedł mi drogę
Serca głos że to ten szepnął mi
Lecz raz drugi go spotkać nie mogę
I zadanie ponownie znów brzmi

Dwa serca jak pociągi dwa
Z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B
I jak się mają spotkać kto to wie

Ich prędkość znam odległość znam
I znów jak w szkole tremę mam
Ach losie mój ty nie bądź zły
I rozwiąż to zadanie w mig