เท่านี้ก็ตรม

เท่านี้ก็ตรม หนักหนาแล้วยังจะมาใช้ความเย็นชาฆ่าฉัน
อกตรมขมจิตคิดว่าสักวันคิดว่าไม่นานฉันคงจะสิ้น
เท่านี้ก็ตรมไม่หายไหนจะต้องอาย
แลัวยังไม่วายถวิลต้องซมซบหน้าน้ำตาร่วงริน
ไหลโลมลงดินเหมือนรินจากใจ

อย่าเย้ยเยาะฉันแล้วคงสักวันเธอต้องร้องไห้
วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัยแล้วจะเจ็บใจโทษใครเล่าเธอ
เท่านี้ก็ตรมเจ็บช้ำระกำเท่าใดฉันยังอภัยให้เสมอ
ไม่เคยนึกโกรธคิดลงโทษเธอ
แล้วใครเล่าเออรักเธอเท่าฉัน

อย่าเย้ยเยาะฉันแล้วคงสักวันเธอต้องร้องไห้
วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัยแล้วจะเจ็บใจโทษใครเล่าเธอ
เท่านี้ก็ตรมเจ็บช้ำระกำเท่าใดฉันยังอภัยให้เสมอ
ไม่เคยนึกโกรธคิดลงโทษเธอ
แล้วใครเล่าเออรักเธอเท่าฉัน