Ali Ey Homay-E-Rahmat

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

(علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را)

ناشناسی که به تاریکی شب
می برد شام یتیمان عرب
پادشاهی که به شب برقَع پوش
می کشد بار گدایان بر دوش

(علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را)
(که به ماسوا فکندی همه سایه هما را)

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من بخدا قسم خدا را
به علی شناختم من بخدا قسم خدا را

(علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را)
(که به ماسوا فکندی همه سایه هما را)

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

(علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را)

در جهانی همه شور و همه شر
ها علیُّ بشر کَیف بشر
شبروان مست وِلای تو علی
جان عالم به فدای تو علی علی علی