Avaz Va Ney

ارباب حاجتیم و زبان سوال نیست
در حضرت کریم، تمنا چه حاجت است

محتاج قصه نیست، گرت قصد خون ماست
چون رخت از آن توست، به یغما چه حاجت است

جامِ جهان نماست، ضمیرِ منیرِ دوست
اظهار احتیاج، خود آنجا چه حاجت است

ای مدعی برو، که مرا با تو کار نیست
احباب حاضرند، به اعدا چه حاجت است

آن شد که بارِ منتِ مَلاح بردمی
گوهر چو دست داد
گوهر چو دست داد
به دریا چه حاجت است