โยนแฟนเขาทิ้ง

ขึ้นรถเมล์ไม่ทัน ก็ยังรอขึ้นคันใหม่ได้
คบคนใช่ในวันสายไปอย่าได้แคร์
ตัวจริงเขายืนข้างกายสู้ไปก็มีแต่แพ้
เช็ดน้ำตาที่มาจากแผลหัวใจเถิดหนา

รักคนมีเจ้าของจึงต้องนองน้ำตาเช้าค่ำ
เพราะหลงเชื่อเขาในน้ำคำที่ปั้นมา
เธอเองคงทุกข์เต็มใจที่ใครเขามาตราหน้า
ฉันไม่อาจทนเห็นน้ำตาเธอไหลมาซึ่งความขมขื่น

โยนภูเขาออกจากอก ยกแฟนเขาออกจากใจ
สิ่งที่แล้วให้แล้วไป ร้องไห้ให้ตายก็ไม่ได้คืน

โยนแฟนเขาออกจากใจเถิดหนา
เสียน้ำตาไม่คุ้มกับความกล้ำกลืน
ตัดใจจะได้ตัดเหงา
ตัดเขาจะได้ใจคืน
อยากเห็นรอยยิ้มระรื่นกลับมาเหมือนเดิม

เอาแฟนเขาออกจากใจได้ไหม
กอดเขาไว้เท่าไรช้ำยิ่งจะเพิ่ม
สิ่งของที่ยืมเขามา
ต้องคืนเขาไปที่เดิม
อย่าเติมให้ใจต้องเจ็บอีกเลยเธอ

ถ้าในวันหนึ่งเขาไม่มีหลงเหลือเงาในใจ
โลกใบใหม่ก็คงเริ่มมีให้พบเจอ
ตอนนั้นใจคงหยุดเหงาเพราะยกเขาทิ้งจากใจเธอ
เป็นกำลังใจให้เธอเสมอ
กับพรุ่งนี้ของเธอที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม

โยนแฟนเขาออกจากใจเถิดหนา
เสียน้ำตาไม่คุ้มกับความกล้ำกลืน
ตัดใจจะได้ตัดเหงา
ตัดเขาจะได้ใจคืน
อยากเห็นรอยยิ้มระรื่นกลับมาเหมือนเดิม

เอาแฟนเขาออกจากใจได้ไหม
กอดเขาไว้เท่าไรช้ำยิ่งจะเพิ่ม
สิ่งของที่ยืมเขามา
ต้องคืนเขาไปที่เดิม
อย่าเติมให้ใจต้องเจ็บอีกเลยเธอ