ถึงร้ายก็รัก

ถึงร้ายก็รัก (ก็รักก็รัก)
แม้รักจะร้าย (จะร้ายจะร้าย)
เจ็บจำจนตาย
โธ่เป็นได้ไร้ความปราณี (ไร้ความปราณีไร้ความปราณี)
หวังเพียงทำลาย
ช่างร้ายสิ้นดี
หลอกลวงข้านี้ดังผีนั่นเทียว

ถึงร้ายก็รัก (ก็รักก็รัก)
แม้รักจะร้าย (จะร้ายจะร้าย)
สู้ทนด้านอาย
มอบใจให้ไว้เพียงคนเดียว (ไว้เพียงคนเดียวไว้เพียงคนเดียว)
เขาลาร้างไป
ห่างไกลไม่เหลียว
ทนผืนอยู่เดียวเปลี่ยวว้าเหว่ใจ

รักนั้นช่างสุดร้าย
ช้ำใจไม่วาย
ถึงตัวจะตายไม่วายรักใคร่
หากเกิดมีมารผลาญใจ
สู้ยอมทนได้
เทิดทูนดวงใจมอบไว้นิรันดร์

ถึงร้ายก็รัก (ก็รักก็รัก)
แม้รักจะร้าย (จะร้ายจะร้าย)
สุดหักให้หาย
ต้องก้มหน้าโศกาจาบัลย์ (โศกาจาบัลย์โศกาจาบัลย์)
เขาร้ายเพียงใดก็ไม่แปรผัน
ใจรักผูกพันมั่นคงไม่คลาย

ถึงร้ายก็รัก (ก็รักก็รัก)
แม้รักจะร้าย (จะร้ายจะร้าย)
สุดหักให้หาย
ต้องก้มหน้าโศกาจาบัลย์ (โศกาจาบัลย์โศกาจาบัลย์)
เขาร้ายเพียงใดก็ไม่แปรผัน
ใจรักผูกพันมั่นคงไม่คลาย