Na Ludziach Trzeba Się Znać

W sądzie z Franusiem
Siedzim jak trusie
Bo już nie pyta nikt
Nagle się zjawił
Facet starszawy
I szum się zrobił w mig

Widać że władza
Bo jak rozkazał
„Sąd idzie proszę wstać"
Cisza na sali
Z miejsc się zerwali
Już stoi cała brać

Wstań Franuś powiadam no wstańże
Ten facet tu nie dopuści
Ażeby zamknęli nas w mamrze
A Franuś na to „A juści"

Oj mylisz się Franuś oj mylisz
Na ludziach trzeba się znać
Widziałeś jak się nastraszyli
Gdy on rozkazał wstać

Sędzia z papierka
Coś o numerkach
W ogóle odczyt rżnie
Tacy owacy
Mocno sobaczy
Franusia no i mnie

Franuś powiadam
Tamci za ladą
Na razie mocni są
Ale starszawy
Wszystkich rozstawi
Zasunie im pardon

Wyjdziemy i z litrem najlepszym
Do niego migiem się puścim
A Franuś co bardziej był ze wsi
Powiedział tylko „A juści"

Oj mylisz się Franuś oj mylisz
Ten facet posłuch tu ma
On wszystkim tu trzęsie więc czyli
Załatwi wsio raz-dwa

Odczyt się kończy
Zaraz się włączy
I powie jak ma być
Myśli troszeczkę
Już za chwileczkę
Lecz on nie mówi nic

Każą już rączki
Wkładać w obrączki
I mamrem pachnie już
Razem z Franusiem
Idziem bo musiem
A on powiada „Cóż

Wiedziałem że zamknie nas w kiciu
Że pary z gęby nie puści
Nie lepszy jest od nich bo w życiu
Przyjaciół mało a juści"

Oj mylisz się Franuś oj mylisz
Na ludziach trzeba się znać
To tamci nas wszak posadzili
On jeden kazał stać

Posiedzim na fest od tej chwili
Na ludziach trza się znać